Nr. 201 Oefening 2.1 - Cursus Berghs

Geplaatst op zondag 22 augustus 2021 om 20:45

Download Cursus Barghs - vastetrummeltje.mp3

(druk op de witte afspeel driehoek om het voorlezen te starten)
't Vastetrummeltje

Wat marke wi-j tegenwoordig nog van de vaste? Veur zover de minse d'r nog bi-j stilstaon dat 't now vasten is, zölle ze zich dunk mien niet meer zo druk make. 't Zol jao ook niet goed zun veur de economie, now de koopkrach toch al zo klein is. Maor vrogger hadden de minse völ meer produkte eiges. De vaste gaf 't veurdeel da'j meer kon afleveren.

Bi-j ons thuus was de vastetied geen vetpot. Mien vader ging naor 't land zonder brood en moes toekie:ke as 't peerd 'n zak lekkere haver laegvrat. Eiges kreeg'e 'n uur of vier geeuwhonger, dat 't 'm wit veur de ogen wier. Wi-j blage hadde op 't kökkenkeske, naeve de klok iedes een vastetrummeltje, dat wier daor meteen nao de 's-Hirrebargse karnaval neergezet.

Alles wa'j dan kreeg aan snoep, moes in dat trummeltje. Daor moch'ie absoluut niet meer aankomme, nog hos niet naor kie:ke. Ik wet nog wel da'we op 't aanrech klomme en dan toch heel stiekem efkes äöver 't rendje kekke van ons eigen vaste trummeltje. Wat een mooi gezich, al die glimmende snoeppapierkes en bonte snuupkes, lollies en kwattaas. Völ snoep kregge wi-j deurgaans niet, maor onze kruidenier, den altied de boodschappe aan huus kwam brenge, wis van 't bestaon van vastetrummentjes en stelde speciaal veur dat goeie doel extra snoep beschikbaor.

Zo hiel dat trummeltje veur ons zo'n bitje 't geleufsgeheim in, want met palmpaose moch 't trummeltje van de kas en mocht'ie d'r wat uut nemme. Dat was veur ons 'n soort opstanding van de snuupkes.

En op de duustere vliering wachtten 't hele jaor de mooie wit geschelde boomtakke, die tot palmpaossestök wazze verheven.

Op Palmpaose kwamme die dan veur de draod met lekkere zuute eikes d'r aan, sinasappels en 'n haentje van brood. Denk daor dan nog is de inhold van 't vastetrummeltje bi-j en gi-j könt ow veurstelle dat Palmpaose veur ons as blage fees was.

Veur mien as missendiender was op Palmpaosen zaoterdag 't vaste wark: wi-jwater en palmtekskes rondbrenge. Dat leverde geld op veur 't jaorlekse missendienderskamp op. Bi-j sommige minse kreg ie eiere, die verdeeld wiere. De missendieners kwamme 's-marges 9 uur aan de pasteri-j bi-j mekaar. Op de handkar stonnen vier grote melktuiten vol kraanwater en een tuit met tekskes van de kerkhofheg. De handkar wier dan 't kerkpetaol ingereje en de pastoor zaegende 't water deur met zien vingers 'n bitje zalt d'r in te krumele in de vorm van een kruuske. De leider van de missendienders moes d'r op toezien dat 't water en de tekskes heilig wiere behandeld en dat d'r onderweg niet te völ wier gevluuk.

Wi-j hoe:fde niet heel de tied veur ni-j water terug te gaon naor de pasteri-j. De pastoor zei, zolang de bus nog veur de helf vol is, kö'j 'm onderweg weer bi-jvulle. De minse kwammen allemaol met flessen aan de deur. De één met een laege 7up-fles, de ander met een bierfleske. As ze zo gauw niks konne vinde, gaven ze ook wel een laege pot of een weckfles.

Op een keer was 't wi-jwater al op veur dat wi-j d'r arg in hadde, en wi-j toen al 'n heel end buuten 't darp bi-j een boer wazze. Toen zeit den hoofdakoliet tege die vrouw: "He'j veur ons misschien 'n tuinslang en ’n bietje zalt"? "Jao." zei die vrouw. Maor ik kan ow niet beschrieve hoe dat mins kek, toen ze zag waorveur dat
neudig was.